H δεκαετία του 2000 είναι γνωστή ως η δεκαετία στην οποία η οικονομική μονάδα κατάλαβε την έννοια της παγκόσμιας ανταγωνιστικότητας: ότι δηλαδή στην ουσία ανταγωνιστικότητα σημαίνει επιβίωση. Tα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 2000 ήταν χρόνια προσπάθειας να βρεθεί ο καλύτερος τρόπος επιβίωσης. Λέξεις  όπως συρρίκνωση παραγωγής, αναδόμηση, διοίκηση με στόχους, διαφοροποίηση, προϋπολογισμός μηδενικής βάσης, διαχείριση οργανωτικής δομής, αναδιοργάνωση και επανοργάνωση περιγράφουν τις διάφορες προσεγγίσεις που χρησιμοποιήθηκαν. Όλα σήμαιναν, μέχρι κάποιο βαθμό, το ίδιο πράγμα: να γίνονται περισσότερα με λιγότερους ανθρώπους. H διαφορά βρισκόταν στην εφαρμογή και αυτή ήταν η επιχειρηματικότητα.

Ποια είναι όμως η πραγματική έννοια της επιχειρηματικότητας σήμερα;  Πώς πρέπει να δρα ένας υποψήφιος επιχειρηματίας, ώστε να θεωρείται πετυχημένος παγκοσμίως;

Tο εγχειρίδιο αυτό καλείται να δώσει κάποιες απαντήσεις και να βοηθήσει, ώστε οι επιχειρηματικοί σχεδιασμοί να δίνουν λύσεις για το παρόν και να ανοίγουν δρόμους για το μέλλον.

Περιεχόμενα

Είναι γεγονός ότι οι αλλαγές, που διαμορφώνουν το σύγχρονο επιχειρηματικό περιβάλλον και κυρίως αυτές, που αφορούν το οικονομικό περιβάλλον επηρεάζουν άμεσα τις επιδόσεις των επιχειρήσεων, σε όλους τους κλάδους που δραστηριοποιούνται οι οικονομικοί οργανισμοί.

Αυτές οι αλλαγές έχουν άμεση επίδραση στην ποιότητα ζωής των εργαζομένων. Ο φόρτος εργασίας, τα εξαντλητικά ωράρια, η ασάφεια σε ό,τι αφορά τον ρόλο, που έχει ο κάθε εργαζόμενος να διαδραματίσει, τα αυξημένα επαγγελματικά καθήκοντα, ο έντονος ανταγωνισμός στον χώρο εργασίας, είναι μερικές μόνο από τις προκλήσεις, που καλείται να αντιμετωπίσει ο εργαζόμενος και που προκαλούν έντονα συμπτώματα στρες.

Η διερεύνηση κατ’ αρχάς και η επίλυση στη συνέχεια αυτών των προβλημάτων, αποτελούν τα κύρια θέματα που θα πρέπει να αντιμετωπίσει η σύγχρονη Διοίκηση Ανθρωπίνων Πόρων δεδομένου ότι, τα προβλήματα επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την απόδοση των εργαζομένων της επιχείρησης, με συνέπεια την αποτελεσματικότητα και την αποδοτικότητα.

Περιεχόμενα

Η συνεχής εξέλιξη της τεχνολογίας της Πληροφορικής και των Επικοινωνιών καθιστούν πολύ γρήγορα ξεπερασμένα ή έστω ανεπίκαιρα σημαντικά στοιχεία αυτής της τεχνολογίας, από τα απλά εξαρτήματα των Η/Υ, το λογισμικό και τα μέσα ανάπτυξης των Πληροφοριακών Συστημάτων μέχρι και τα σχετικά συγγράμματα.

Στην προηγούμενη (πρώτη) έκδοση είχαμε υποσχεθεί σύντομα μια νεώτερη με όλες τις εξελίξεις της τεχνολογίας των Πληροφοριακών Συστημάτων Διοίκησης (ΠΣΔ), αλλά και βελτιώσεις στην παρουσίαση ορισμένων ενοτήτων.

Με τη νέα έκδοση που παρουσιάζουμε, πιστεύουμε ότι προσεγγίσαμε εν μέρει τον πρώτο στόχο και πετύχαμε το δεύτερο. Με εξαίρεση τα δύο πρώτα κεφάλαια που αναφέρονται σε βασικές διαχρονικές έννοιες της θεωρίας των Συστημάτων και των ΠΣΔ και στα οποία έγιναν μόνο ορισμένες συντακτικές και γραμματικές βελτιώσεις, στα υπόλοιπα κεφάλαια επήλθαν σημαντικές αλλαγές και βελτιώσεις, ενώ προστέθηκε ένα επιπλέον κεφάλαιο προκειμένου να δοθεί έμφαση στην επιχειρηματική ευφυΐα σαν βάση προσομοίωσης επιχειρηματικών διαδικασιών και ανάπτυξης ΠΣΔ, που αποβλέπουν στην υποστήριξη εξειδικευμένων λειτουργιών των επιχειρήσεων.

Τέλος αφαιρέθηκαν τμήματα που αφορούσαν σε λογισμικό αυτοματισμού γραφείου, θεωρώντας ότι ξεφεύγει πλέον από το σκοπό του συγκεκριμένου συγγράμματος, μιας και θεωρείται πλέον στοιχειώδης γνώση Πληροφορικής για κάθε πολίτη του 21ου αιώνα.

Περιεχόμενα

Στα πλαίσια της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας, υπό το βάρος των νέων δημοσιονομικών δεδομένων, η δημόσια διοίκηση καλείται να μετασχηματισθεί σε όχημα επίτευξης των νέων μνημονιακών στόχων. Αναγνωριζόμενη από την πλειοψηφία της κοινής γνώμης ως «ο μεγάλος ασθενής» και έχοντας ήδη, σε μεγάλο βαθμό, αφομοιώσει την είσοδο των νέων τεχνολογιών στη λειτουργία της, η ελληνική δημόσια διοίκηση φαίνεται να ακροβατεί ανάμεσα σε θεσμούς νεοεισερχόμενους, όπως αυτούς της κινητικότητας και διαθεσιμότητας του έμψυχου δυναμικού της, των μηχανισμών ελέγχου και της προσπάθειας αποτίναξης του γραφειοκρατικού παρελθόντος της.

Στο παρόν σύγγραμμα επιχειρείται η σκιαγράφηση της λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης υπό τα νέα δεδομένα, η αποτύπωση των νέων θεσμών και η αξιολόγησή τους μέσα από το πρίσμα των αρχών της νομιμότητας και του κράτους δικαίου. Αν και η ελληνική δημόσια διοίκηση φαίνεται να «αλλάζει δέρμα», μέσα από επώδυνες και συχνά εξαναγκαστικές διαδικασίες, μένει η τελική αξιολόγηση των πεπραγμένων στη διάθεση του χρόνου, δεδομένου ότι, υπό τις μνημονιακές συγκυρίες που έχουν αλλάξει άρδην την ελληνική πραγματικότητα, η όποια ασφαλής εκτίμηση φαντάζει παρακινδυνευμένη.

Υπό τα προαναφερθέντα δεδομένα επιχειρείται ο προσδιορισμός της εννοιολογικής διάστασης της δημόσιας διοίκησης, η αποτύπωση των βασικών αρχών που τη διέπουν, η διάρθρωσή της και η προβολή της εξελικτικής πορείας των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, μέσω της μετάβασης από το πρόγραμμα Καποδίστρια, στον Καλλικράτη.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η παρουσίαση των νεοσύστατων, στην πλειοψηφία τους, μηχανισμών ελέγχου της δημόσιας διοίκησης, η κριτική αξιολόγηση της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και η παρουσίαση των αρμοδιοτήτων και του έργου των ανεξάρτητων αρχών, οι οποίες αποτελούν κρίσιμο παράγοντα διασφάλισης της διαφάνειας  και της νομιμότητας της δημόσιας διοίκησης, αλλά και προστασίας των δικαιωμάτων των διοικουμένων.

Τέλος, γίνεται αναφορά στους νέους θεσμούς της κινητικότητας και διαθεσιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων και επιχειρείται μια αξιολογική επισκόπησή τους, υπό το πρίσμα των συνταγματικών και διοικητικών αρχών που διέπουν τη δράση της δημόσιας διοίκησης. Το εν λόγω θέμα διανθίζεται με πρόσφατες νομολογιακές απόψεις, καταδεικνύοντας το μείζον ζήτημα της βλαπτικής μεταβολής των εργασιακών σχέσεων στον δημόσιο τομέα και της παραβίασης των αρχών της αναλογικότητας και της αξιοκρατίας.

Περιεχόμενα